Leczenie złamań kości

Bardzo często zdarzają się kontuzje kończące się złamaniem kończyn. Są złamania całkowite, częściowe, wieloodłamowe, otwarte, z przemieszczeniami, zamknięte, patologiczne.

Do każdego z nich należy podejść zupełnie inaczej, aby nie spowodować jeszcze większych szkód. Pierwszy krok to podstawowe zaopatrzenie uszkodzonej kończyny poprzez unieruchomienie jej, następnie zimne okłady i leki przeciwbólowe oraz jak najszybsza wizyta w szpitalu.

Badanie rentgenowskie najlepiej pokazuje, z jakim złamaniem mamy do czynienia. Istnieją złamania nieoperacyjne, kiedy to w efekcie lekarskiej diagnozy usztywnia się opatrunkiem gipsowym złamaną nogę czy rękę.

Unieruchomienie powoduje stabilizację i przyspieszenie zrostu kości. Noszenie gipsu jest dla pacjenta dość uciążliwe, zwłaszcza przy kontuzji nogi, ponieważ musi nauczyć się poruszania o kulach.

Przez kilka tygodni będąc pod kontrolą lekarza powinien również korzystać z zabiegów rehabilitacyjnych. Złamania operacyjne wymagają nastawienia i zespolenia kości.

Tutaj wykorzystuje się gwoździe, płytki i wkręty, więc po zabiegu nie trzeba dodatkowo zakładać gipsu. Proces leczenia skomplikowanych złamań operacyjnych jest znacznie dłuższy i wymaga również dobrze zorganizowanej aktywności fizjoterapeutycznej.

Na dłuższy czas unieruchomione kończyny należy usprawniać, bo w tym stanie dochodzi do zaników mięśni i znacznego ich osłabienia. Wskazane są tutaj wszelkie ćwiczenia izometryczne, przeciwzakrzepowe oraz stosowanie pola magnetycznego.